„Jeżeli twierdzisz, że mi ufasz – ufaj mi całym sobą. Ufaj mi – naprawdę.
Potrzebuję Twojej wiary we mnie. Ona unosi moje skrzydła.
Ty, moja mądra, dorosła Mamo we mnie wierzysz;
Ty, dorosły, potężny Tato – ufasz, że dam radę,
więc ja – Wasz malutki syn, Wasza mała córeczka – PORADZĘ SOBIE.
Otoczony Twoimi ciepłymi zapewnieniami odnajdę w sobie siłę do tego, by sobie poradzić. Otulony Twoim wsparciem, Twoją pewnością i wiarą we mnie – będę latał…”
Katarzyna Wnęk – Joniec „Nie przydeptuj małych skrzydeł”
Pierwsze chwile dziecka w przedszkolu to wielka rzecz, zarówno dla maluszka, jak i jego rodziców. Wiele dzieci wchodzi w przedszkolną rzeczywistość naturalnie – z uśmiechem na twarzy. Niekiedy jednak te pierwsze dni bywają trudne – radość i uśmiech przeplatają wtedy chwile tęsknoty i zagubienia w nowej sytuacji. Jako dorośli możemy wesprzeć nasze dzieci w tym procesie wkraczania w nową rolę – Przedszkolaka.
Adaptacja dziecka do nowego środowiska, jakim jest przedszkole, w dużej mierze dotyczy także Rodziców, ponieważ małe dziecko naśladuje i uczy się od nich. To istotny element wychowania. I nawet, gdy jeszcze nie umie mówić, mało rozumie – obserwuje rodziców i powtarza ich zachowania, gesty, miny, odczytuje mowę ich ciała – i naśladuje ją. Stąd pewne wskazówki i porady, dzięki którym szansa, iż wkroczenie Twojego dziecka w świat przedszkola przebiegnie sprawnie, będzie zdecydowanie większa.
1. Jeżeli zapewnisz swoje dziecko, że da sobie radę i w przedszkolu będzie mu dobrze, wierz w to, co mówisz. Nie pokazuj zatroskanej twarzy. Nie zapewniaj swojego dziecka rankiem, że w przedszkolu będzie szczęśliwe, równocześnie wieczorem opowiadając przy nim o swoich lękach i niepokojach. Bądź wierny temu, co do niego mówisz. Rozumienie wyprzedza mówienie, więc nie pozwól, by mały człowiek usłyszał to, czego nie powinien. Nie uwierzy wówczas Twoim ciepłym zapewnieniom, a Ty będziesz się dziwić, dlaczego tak bardzo protestuje.
2. Postaraj się stworzyć pozytywny, ale nie utopijny obraz przedszkola. Opowiadaj mu o nowym miejscu, przedstaw jego zalety – np. zabawy z dziećmi, ciekawe zajęcia, codzienne zabawy na placu zabaw itp. Nie opowiadaj jednak rzeczy, które mijają się z prawdą po to, aby zachęcić dziecko. Jeśli zapyta np. czy w przedszkolu będzie mama, lub czy wszystkie zabawki będą tylko dla niego? – spokojnie i rzeczowo odpowiedz. Nie pozwól na to, by dziecko usłyszało słowa w stylu – pójdziesz do przedszkola, to zobaczysz, tam nikt nie będzie Cię tak rozpieszczał/ karmił/ przytulał itd. Nie straszymy przedszkolem!
3. Książki i bajki mają moc! Dzieci uwielbiają utożsamiać się z bohaterami ulubionych opowieści i warto to wykorzystać. Zaopatrzcie się w pozycje na temat pierwszych dni w przedszkolu, poczytajcie je wspólnie wieczorem, rozmawiajcie o przygodach. Na półkach księgarni znajdziesz wiele takich książek, warto się nimi wspomóc. Pozycje, które polecamy to np. „Tatu i Patu w przedszkolu”, „Tosia i Julek idą do przedszkola”, „Ja nie chcę do przedszkola”, „Kolorowy potwór idzie do przedszkola”, „Rok w przedszkolu”.
4. Co prawda zajęcia adaptacyjne już za nami, ale nawet jeśli nie udało Wam się w nich uczestniczyć – nic straconego! Wybierzcie się kilka razy na spacer w okolicę przedszkola, pooglądajcie wspólnie budynek, może uda Wam się podejrzeć roześmiane starszaki na przedszkolnym placu zabaw. Takie wizyty w pozycji obserwatora na pewno nie zaszkodzą – dziecko pozna miejsce, bezpieczne u Twojego boku będzie mogło poobserwować szczęśliwe dzieci. Na pewno pomoże to w budowaniu pozytywnego wizerunku miejsca.
5. Zaangażuj dziecko w proces przygotowań do bycia przedszkolakiem. Przeanalizujcie wspólnie listę wyprawkową i wybierzcie na zakupy lub poszukajcie niezbędnych rzeczy. Daj dziecko wybór – niech samo zdecyduje, jaki bidon czy piżamkę przyniesie. To kolejny krok do budowania pozytywnych skojarzeń z byciem przedszkolakiem!
6. Postaraj się, na ile to oczywiście możliwe w domowych warunkach, dopasować swój rytm dnia do tego, jaki panuje w przedszkolu. Podczas poszczególnych punktów dnia, opowiadaj dziecku – np. w przedszkolu też będziecie jedli śniadanie, usiądziecie wtedy do wspólnego stołu razem innymi dziećmi/ w przedszkolu też będziecie chodzili na spacery, ale zamiast mamy za rękę będziesz trzymał swojego kolegę lub koleżankę. Dziecko dzięki temu będzie miało dodatkową okazję do zaspokojenia swojej ciekawości, przepracowania jakichś niepokojów jeszcze zanim realnie wystąpią „ na żywo”.
7. Popracujcie przez najbliższe tygodnie nad samodzielnością dzieci. Im więcej maluch będzie potrafił zrobić sam, tym bardziej komfortowo będzie się czuł. Proszenie o pomoc w nowym środowisku bywa niełatwe, a większa samodzielność tylko pomoże w łatwiejszej adaptacji. Pamiętaj jednak, by zapewnić dziecko, że Ciocie zawsze są gotowe do wsparcia go!
